Αετός σε καρτέρι η Ελλάδα – Η τεχνική του φιδιού

Του Θοδωρή Γιάνναρου 

Η Ελλάδα, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, βρίσκεται σε σταυροδρόμια σημαντικών αποφάσεων, μιας και μετά από ακριβώς έναν αιώνα, ίσως να πρέπει να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα, τα εδάφη, τον αέρα και τις θάλασσές της.

Δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι η Τουρκία έχει εδαφικές βλέψεις στα δυτικά της, που δεν είναι άλλα από τα ανατολικά εδάφη, ύδατα και αέρας της Ελλάδας. Η Τουρκία και η ηγεσία της φαίνεται πως προετοιμάζονται για να προσπαθήσουν να επαναπροσδιορίσουν τα δυτικά τους σύνορα, καταπατώντας κάθε νομιμότητα και εκτοξεύοντας απειλές και τελεσίγραφα.

Προσοχή στη «Γαλάζια Πατρίδα»!

ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ

Μάλλον στην κυβέρνηση δεν έχουν κατανοήσει ποιος ακριβώς είναι ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας και τι εστί το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», και έτσι με τις δηλώσεις τους στην ουσία στρώνουν το χαλί στον Ερντογάν για να το υλοποιήσει.

Εκτός κι αν συμβαίνει κάτι άλλο, που δεν μπορούμε και δεν θέλουμε καν να σκεφτούμε τι μπορεί να είναι!

Υπενθυμίζουμε τη δήλωση του κ. Γεραπετρίτη, ο οποίος είπε: «Η κόκκινη γραμμή είναι η εθνική κυριαρχία. Και όταν λέμε “εθνική κυριαρχία” εννοούμε αυτονοήτως τα εθνικά χωρικά ύδατα τα οποία σήμερα είναι προσδιορισμένα στα έξι ναυτικά μίλια».

Ακολούθησε η δήλωση ενός νέου βουλευτή, ο οποίος μάλιστα είναι και διεθνολόγος, του κ. Τ. Χατζηβασιλείου, που δήλωσε σε τηλεοπτικό σταθμό ότι «η κυβέρνηση υπερασπίζεται τα χωρικά ύδατα και τον εθνικό εναέριο χώρο».

Ποιος είναι ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας

Η Τουρκία την τελευταία δεκαετία του 20ού αιώνα είχε θέσει ως πρώτη προτεραιότητα της εξωτερικής της πολιτικής, και στρατηγικό στόχο, να αποτρέψει την Ελλάδα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12νμ.

Η πιο μεγάλη πίεση ασκήθηκε στην Ελλάδα τον Νοέμβριο του 1994, όταν τέθηκε σε ισχύ η Διεθνής Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Τότε το δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12νμ ενισχύθηκε, αφού αυτό προβλέπεται ξεκάθαρα και σαφώς από την προαναφερθείσα συνθήκη.

Μπορούν Ελλάδα και Κύπρος να μη γίνουν μέρος της «Γαλάζιας Πατρίδας»

Κώστας Βενιζέλος   

Η κατοχική Τουρκία δημιουργεί έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω από την Ελλάδα και την Κύπρο, ενώ η  επεκτατική της πολιτική, όπως προκύπτει από τις κινήσεις της, αφορά όλη την περιοχή. Είναι σαφές πως η… κινητικότητα αυτή, την οποία προκαλεί η Άγκυρα, δεν αντιμετωπίζεται με αυταπάτες. Δεν μπορεί ακόμη και τώρα να αναπτύσσονται θεωρίες πως όλα γίνονται για εσωτερικούς λόγους ή πως μπλοφάρει. Όλες οι επιδερμικές προσεγγίσεις διαχρονικά έχουν διαψευστεί και η επιμονή σε αυτές, που εκφράζονται μέσα την πολιτική του κατευνασμού, είναι άκρως επικίνδυνη.

Η Τουρκία έχει διαμορφωμένη πολιτική πολύ πριν εμφανιστεί ο Ερντογάν στο πολιτικό προσκήνιο. Ο Τούρκος Πρόεδρος δείχνει να είναι πιο αποφασισμένος να υλοποιήσει μακροπρόθεσμους επεκτατικούς σχεδιασμούς.

Υπενθυμίζεται, για να φρεσκάρει η μνήμη των κατευναστικών:

Περί «Γαλάζιας Πατρίδας»

ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ

Πριν από λίγες μέρες υπέβαλε την παραίτησή του ο επιτελάρχης του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού (ΤΠΝ) Τζιχάντ Γιαϊτζί, ο οποίος έγινε γνωστός και στην Ελλάδα ως ο… πατέρας της «Γαλάζιας Πατρίδας», της πολιτικής της Τουρκίας στην Αν. Μεσόγειο και των καταστροφικών για την Κύπρο και την Ελλάδα τουρκολιβυκών μνημονίων.

Ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, σύμφωνα με τα ειωθότα στις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΤΕΔ), αλλά και στους στρατούς όλου του κόσμου, με τον ως άνω κύριο, φαινόταν εδώ και καιρό από τον τρόπο που παρουσιαζόταν ο ίδιος στα τουρκικά ΜΜΕ αλλά και από το γεγονός ότι μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο έγραψε πέντε βιβλία, τα οποία στην ουσία περιγράφουν την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας στη γραμμή Ιράκ – Συρία – Αν. Μεσόγειος – Κύπρος – Λιβύη – Κρήτη – Αιγαίο.

Από τον «ζωτικό χώρο» του Χίτλερ, στις «γαλάζιες πατρίδες» του Ερντογάν

Ανδρέας Θεοφάνους*

Η σύγχρονη Ιστορία διδάσκει ότι όταν μια δύναμη παραβιάσει τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου χωρίς να υποστεί επιπτώσεις και επιπλέον αποκομίσει οφέλη τα οποία γίνονται ανεχτά από τη διεθνή κοινότητα, ενδέχεται να αποθρασυνθεί και να συνεχίσει τα ανομήματά της. Κλασικό παράδειγμα η ανοχή που επέδειξαν έναντι του Χίτλερ οι άλλες δυνάμεις, οι οποίες, σε κατοπινό στάδιο έσπευσαν να τον αντιμετωπίσουν. Συγκεκριμένα, όταν το 1932 ο Χίτλερ ανήλθε στην εξουσία, αρχικά εδραίωσε την κυριαρχία του συντρίβοντας οποιαδήποτε αμφισβήτηση στη Γερμανία.

Σταδιακά η αυταρχική εξουσία έγινε ολοκληρωτική. Ταυτόχρονα η Ναζιστική Γερμανία κατέστησε ξεκάθαρο ότι ήταν μια αναθεωρητική δύναμη, η οποία δεν αποδεχόταν το status quo στην Ευρώπη, αναζητώντας ζωτικό χώρο (lebensraum). Μεταξύ των επιχειρημάτων που επικαλείτο ο Χίτλερ για τη νομιμοποίηση της πολιτικής του ήταν οι Γερμανόφωνοι πληθυσμοί εκτός των συνόρων της Γερμανίας. Στην πραγματικότητα, όμως, ο «ζωτικός χώρος» που επιζητούσε θα εξυπηρετούσε τα ευρύτερα οικονομικά συμφέροντα και τους ηγεμονικούς στόχους της Γερμανίας.

Μετά την Κύπρο το Καστελλόριζο και η Κρήτη – Copy paste τουρκικά τετελεσμένα

Σταύρος Λυγερός

Οι ολοένα και πιο ισχυρές ενδείξεις ότι στην Ανατολική Μεσόγειο βρίσκονται μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων είναι –μαζί με τη γεωπολιτική πτυχή– η αιτία που η Τουρκία επινόησε και ξεδιπλώνει τη στρατηγική που έχει αποκαλέσει «Γαλάζια Πατρίδα». Ο ίδιος ο Ερντογάν, άλλωστε, προ ολίγου καιρού δήλωσε καθαρά τη μεγάλη σημασία που αποδίδει στην ιδιοποίηση των ενεργειακών πόρων της θαλάσσιας περιοχής από την Κύπρο μέχρι το Καστελλόριζο και την Κρήτη.

Το Ισραήλ δίνει στην Ελλάδα ικανότητα πρώτου πλήγματος

Ο «κύβος ερρίφθη» και το Ισραήλ επεκτείνει τον εθνικό «ζωτικό του χώρο» «πυρπολώντας» το σχέδιο του Ρ.Τ.Ερντογάν περί «Γαλάζιας Πατρίδας» καθώς το προσεχές χρονικό διάστημα ξεκινά η εγκατάσταση του ισραηλινού mega – ραντάρ ΟΤΗ στην Κρήτη ενώ παραχωρείται στο Ισραήλ πρόσβαση στα ραντάρ της Εθνικής Φρουράς στην Κύπρο.

Έτσι το Ισραήλ θα έχει πλέον τη δυνατότητα να ελέγχει ολόκληρο το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο κάτι που αναμένεται να προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις από την Άγκυρα.

Πιο αναλυτικά,

Η Τουρκία έκανε τα 35 και κάτι πλοία 120 για τη Γαλάζια Πατρίδα: Ξεκινούν οι απειλές του Ταγίπ

Εκατόν είκοσι (120) μονάδες επιφανείας ανακοίνωσαν τα Μέσα Ενημέρωσης της Τουρκίας πως θα πάρουν μέρος στην «Γαλάζια Πατρίδα» που ξεκίνησε εδώ και λίγες ώρες.

Έως τώρα οι μονάδες που φαίνονται, συμπεριλαμβανομένων και των υποβρυχίων που έχουν εκδώσει «sub notes», είναι κατά προσέγγιση 43 σ’ έναν maximum αριθμό. Αν η Άγκυρα- έλεγαν στελέχη από το ΠΝ- συμπεριλαμβάνει τα βοηθητικά πλοία τύπου Παράκτιων Περιπολικών ή και ρυμουλκών, τότε να βάλουμε κι άλλα δέκα; Να φτάσουμε στις 53 μονάδες επιφανείας ως την απόλυτη κορυφή;

Άρα ποιος λέει ψέματα σ’ αυτή την περίπτωση; Τα ηλεκτρονικά μέσα παρακολούθησης, τα μάτια των πληρωμάτων στο ανατολικό Αιγαίο που δίνουν αναφορές για τις αναπτύξεις των πλοίων ή μήπως τα καθοδηγούμενα μέσα ενημέρωσης της γειτονικής χώρας;