Γιατί η οριστική λύση που θα προκρίνει η Δύση για την Τουρκία είναι το ΔΝΤ

Η Τουρκία είναι ήδη ένα νέο ″Ανατολικό Ζήτημα″ όχι μόνο για τη Δύση αλλά ακόμη και για την όψιμη συνέταιρό της, τη Ρωσία.

Αλέξανδρος Θ. Δρίβας: Διεθνολόγος -Συντονιστής του Τομέα Ευρασίας & Ν. Α. Ευρώπης στο ΙΔΙΣ – Research Fellow in HALC (Hellenic American Leadership Council)

Κάποιος είπε κάποτε ότι μπορεί μέσα σε δεκαετίες να μη συμβούν σημαντικά πράγματα όμως μέσα σε μέρες, μπορούν να συμβούν ολόκληρες δεκαετίες. Ο ιστορικός ρους αδιαφορεί για τη δική μας ανυπομονησία και προχωρά με τρόπο που γίνεται αντιληπτός μόνο αφού συμβούν γεγονότα τα οποία θα τα βάλουμε στον απαραίτητο προκρούστη του ″αιτίου-αιτιατού″. Η τουρκική πολιτική δεν μπορεί να εξαιρεθεί από αυτήν την ανάλυση και κυρίως, η σχέση που έχει η Δύση με την Τουρκία. 

Κατρακυλά η τουρκική λίρα και συμπαρασύρει οικονομικούς κολοσσούς της χώρας

Δύο τουρκικοί κατασκευαστικοί όμιλοι σε κοινοπραξία που περιλαμβάνει την General Electric Co. ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις για την αναδιάρθρωση δανείων ύψους 900 εκατ. ευρώ ($1,1 δισ.), σε ένα ακόμα σημάδι των πιέσεων που γνωρίζουν οι τουρκικές επιχειρήσεις από την κατρακύλα του εγχώριου νομίσματος, όπως μεταδίδει το Bloomberg.

Οι επιχειρήσεις, που με τα δάνεια αυτά κατασκεύασαν νοσοκομεία, διαπραγματεύονται με τους πιστωτές τους για το χρέος σε ξένο νόμισμα, αναφέρουν στο Bloomberg δύο πηγές με γνώση της υπόθεσης. 

Η κοινοπραξία αποτελείται από τις Gama Holding AS και Turkerler Insaat AS, ενώ το μερίδιο της αμερικανικής GE φτάνει το 10% περίπου. 

Η Τουρκία έχει καβαλήσει το καλάμι

***Δρ. Φάνης Τσουλουχάς (Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Μερσέντ)

Η Τουρκία είναι ο αυτάρεσκος γίγαντας με τα πήλινα πόδια. Ήρθε η ώρα όμως να κατέβει ο κ. Ερντογάν από το ψηλό άλογο με βούλα Mercedes–Benz που έχει ανέβει, γιατί όχι μόνο είναι πολύ μεγάλο ακόμα και για τα μακριά πόδια του, αλλά διότι είναι πολύ ακριβό για την μικρή τσέπη του.

Στο πρόσφατο άρθρο με τίτλο «Που πάμε: Ορισμένες σκέψεις» ανέφερα ότι από άποψη ψυχολογίας «Δεν μας ενδιαφέρουν τα προπαγανδιστικά βίντεο της Τουρκίας, οι εκδηλώσεις ακραίου εθνικισμού και οι εμπρηστικές δηλώσεις του κ. Ερντογάν.» Από άποψη στρατηγικής, βεβαίως, η ανάλυση της Τουρκικής ρητορικής μας ενδιαφέρει πολύ.Στο τωρινό άρθρο κάνω μία συνοπτική πολιτικο-οικονομική ανασκόπηση και εκφράζω κάποιες περαιτέρω σκέψεις.

Αμετροέπεια Τουρκίας

Η Τουρκία αυτή τη στιγμή χαρακτηρίζεται από υπερβολική αμετροέπεια και έχει υψώσει το λαιμό της πολύ περισσότερο από ότι η οικονομική, πολιτική, διπλωματική και στρατιωτική της δύναμη της επιτρέπει.Για παράδειγμα,

Η τουρκική οικονομία παραπαίει…

Στην μάχη κατά του νέου ιού, η τουρκική κυβέρνηση δεν κήρυξε πλήρες lockdown για να προστατέψει την υγεία των πολιτών της. Η κύρια αιτία για αυτό ήταν η οικονομική κατάσταση της χώρας. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να πει στους πολίτες της “Καθίστε στο σπίτι, προσέξτε την υγεία σας και θα πληρώσουμε το ρεύμα, το νερό και τα άλλα κόστη κατά τη διάρκεια της πανδημίας”, διότι δεν υπάρχουν χρήματα στο υπουργείο Οικονομικών. Όλοι ξέρουν το λόγο για αυτό, αλλά κανείς δεν πρέπει να μιλάει.

Σήμερα είναι δύσκολο να μιλά κανείς ανοιχτά για τις στρατιωτικές δαπάνες στην Τουρκία. Είναι επίσης δύσκολο να φτάσεις σε πληροφορίες σχετικά με τις δαπάνες αυτές. Μόλις αυτή την εβδομάδα το Διεθνές Ερευνητικό Ινστιτούτο Ειρήνης Στοκχόλμης (SIPRI), κοινοποίησε την τελευταία του αναφορά σχετικά με τις παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες. Ανέφεραν για την μεγαλύτερη ετήσια άνοδο σε παγκόσμιο επίπεδο των στρατιωτικών δαπανών, που μέσα σε μία δεκαετία που έφτασαν στα 1,9 τρις το 2019.

Απαγόρευση εξαγωγών τροφίμων επιβάλλουν χώρες – Κίνδυνος κοινωνικών εντάσεων

Αραβική Άνοιξη  ονομάστηκε ένα κύμα διαδηλώσεων και διαμαρτυριών στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική  που εκδηλώθηκε από τις 18 Δεκεμβρίου του 2010.  Εκδηλώθηκαν εξεγέρσεις στην Τυνησία και την Αίγυπτο, εμφύλια σύρραξη στη Λιβύη, εξεγέρσεις στο Μπαχρέιν, τη Συρία και την Υεμένη. Μεγάλες διαδηλώσεις έγιναν επίσης στην Αλγερία, το Ιράν, το Ιράκ, την Ιορδανία, το Μαρόκο και το Ομάν. Μικρότερες οργανωμένες διαμαρτυρίες έγιναν στο Τζιμπουτί, το Κουβέιτ, τον Λίβανο, τη Μαυριτανία, τη Σαουδική Αραβία, και το Σουδάν.

Αρχές του καλοκαιριού του ίδιου έτους (2010) οι σιτοβολώνες της Ουκρανίας πλήγηκαν από μεγάλες φωτιές που κατέστρεψαν το σύνολο της παραγωγής. Η Ρωσία και η Ουκρανία είναι οι μεγαλύτεροι παραγωγοί σιτηρών στον κόσμο, και η Ουκρανία ο μεγαλύτερος προμηθευτής της Αιγύπτου. Η αφορμή για τις διαδηλώσεις στην Αίγυπτο στο ξεκίνημα της Αραβικής Άνοιξης, ήταν η μεγάλη αύξηση στις τιμές των σιτηρών που μετακυλήθηκαν στα παραγόμενα προϊόντα.

Το λυκόφως της οικονομικής αυτοκρατορίας της Αμερικής

Το οικονομικό bullying της Ουάσινγκτον θα διαβρώσει την ισχύ της

Henry Farrell και Abraham Newman

Όταν οι Ιρακινοί νομοθέτες ψήφισαν να διώξουν τις αμερικανικές δυνάμεις από την χώρα νωρίτερα αυτόν τον μήνα, η απάντηση της διοίκησης του Trump ήταν γρήγορη και δυναμική: Αρνήθηκε να αποσυρθεί και, επιπλέον, απείλησε με οικονομικά αντίποινα, λέγοντας ότι θα παγώσει τους λογαριασμούς του Ιράκ στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ.

Η απειλή φαίνεται να ήταν αποτελεσματική. Αν και οι Ιρακινοί αξιωματούχοι εξακολουθούν να βράζουν για το χτύπημα των ΗΠΑ που σκότωσε έναν ανώτατο Ιρανό διοικητή στην Βαγδάτη στις 3 Ιανουαρίου, ο πρωθυπουργός Adel Abdul-Mahdi είπε ότι η προσωρινή κυβέρνησή του δεν έχει την εξουσία να πιέσει για απόσυρση των ΗΠΑ, και τα αμερικανικά στρατεύματα επανέλαβαν κοινές επιχειρήσεις με τους Ιρακινούς ομολόγους τους.

Ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει…

Γιώργος Αδαλής

Το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν) μιας χώρας, ως μακροοικονομικός δείκτης, δεν λέει και πολλά πράγματα. Ακόμα και η επιμέρους ποιοτική ανάλυσή του, λίγα έχει να προσφέρει στην απεικόνιση της πραγματικής οικονομίας καθώς και του βιοτικού επιπέδου των πολιτών της εκάστοτε χώρας. Διότι όπως λέμε και στην πιάτσα οι οικονομολόγοι, «μπορεί τα νούμερα να ευημερούν αλλά οι πολίτες να υποφέρουν».

Από το 2007 διαπίστωσα ότι η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει κρίση χρέους και αρθρογράφησα τεκμηριωμένα, προειδοποιώντας (από τότε) για την χρεοκοπία του 2010. Στη συνέχεια ξεκίνησα έρευνα για μια σειρά περίεργων καταστάσεων, που συνέβαιναν σε διάφορες οικονομίες του πλανήτη. Μια έρευνα που έκτοτε την επικαιροποιώ όποτε χρειάζεται και χρησιμοποιώ την διακύμανση του ΑΕΠ. Εύλογα, λοιπόν, θα αναρωτηθείτε: «μα το ΑΕΠ, για το οποίο εσύ ο ίδιος παραδέχεσαι ότι ως δείκτης δεν αποτελεί κάποιο σημαντικό στοιχείο αξιολόγησης;»

Ο πόλεμος εναντίον των μετρητών

Η μη ισορροπημένη αναδιανομή των εισοδημάτων και τα χρέη παγκοσμίως, δημόσια και ιδιωτικά, έχουν φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ – ενώ μία από τις διαστρεβλώσεις που προκάλεσε η πολιτική των κεντρικών τραπεζών είναι οι φούσκες στην αγορά ακινήτων και η εξ αυτής κερδοσκοπία στα ενοίκια που απορροφούν πλέον όλο και μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων της μεσαίας και κατώτερης τάξης.

Το Χονγκ Κονγκ, στο οποίο τα ενοίκια έχουν εκτοξευθεί στα ύψη, με αποτέλεσμα το ξέσπασμα μεγάλων κοινωνικών αναταραχών,  αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου – ενώ ήδη στη Γερμανία τα ενοίκια αντιστοιχούν στο 50% περίπου του μηνιαίου μισθού.

Συμβόλαιο θανάτου της Ελλάδας

Η ΔΕΗ είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, αφού υπάρχουν πολλές άλλες κρατικές επιχειρήσεις που κινδυνεύουν ανάλογα – όπως τα ΕΛΤΑ που εγγράφουν μηνιαίες ζημίες της τάξης των 8 εκ. €., ενώ επιβαρύνουν τη ΔΕΗ, αφού δεν της αποδίδουν τους λογαριασμούς της που εισπράττουν. Όσον αφορά τη ΛΑΡΚΟ δεν παράγει μόνο ζημίες και χρέη, αλλά επιβαρύνει και αυτή με τη σειρά της τη ΔΕΗ, αφού της οφείλει περί τα 300 εκ. €! Αντί δε η κυβέρνηση να βρει λύσεις για όλους αυτούς που οφείλουν στη ΔΕΗ, θέλει να αυξήσει την τιμή του ρεύματος στους καταναλωτές – τους οποίους έτσι ουσιαστικά κοροϊδεύει, αφού από τη μία μεριά υπόσχεται να μειώσει τη φορολογία, ενώ από την άλλη θα αναπληρώσει τη μείωση με τις αυξήσεις του ρεύματος που ασφαλώς είναι φορολογία από τη διπλανή πόρτα.