Το άλλοθι του γερμανικού imperium – Στο ίδιο μονοπάτι με άλλο τρόπο

Ανδρονόπουλος Μάκης

Το Βερολίνο χρησιμοποιεί το Κοινοβούλιο (Bundestag) ως άλλοθι για την αποφυγή της προσαρμογής του στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα, αλλά και στην ίδια τη λογική. Ενώ η ιδέα ενός Κοινοβουλίου της Ευρωζώνης ήταν του Σόιμπλε, όταν την είχε επαναφέρει ο Μακρόν με άλλες πιο ισχυρές ελεγκτικές συντεταγμένες, το Βερολίνο είχε υπαναχωρήσει.

Zητούσε οι μείζονες αλλαγές στην Ευρωζώνη να εγκρίνονται από τα εθνικά Kοινοβούλια, έτσι ώστε να έχει ένα έμμεσο τρόπο να μπλοκάρει τις εξελίξεις που δεν θα του είναι αρεστές. Με αυτό τον τρόπο καταργείται η αρχή της πλειοψηφίας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Η Bundestag είχε επανειλημμένως προβληθεί ως εμπόδιο για την διευθέτηση του ελληνικού χρέους. Η γερμανική πλευρά τα θέλει όλα! Γι’ αυτό και έχει ουσιαστικά μπλοκάρει τις εξελίξεις.

EUROGROUP, Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ 4ΟΥ ΡΑΪΧ

Τελικά επικράτησε η Γερμανία στο παράνομο δικό της κατασκεύασμα που
επινόησε ο Σόιμπλε μετά την Ευρωπαϊκή κρίση χρέους του 2010 που ο
ίδιος πυροδότησε μέσω της Ελλάδας, στο χθεσινό Euro Group –
φέρνοντας την Ελλάδα πιο κοντά σε ένα τέταρτο επίσημο μνημόνιο, ενώ
την Ιταλία στο πρώτο, με την Ισπανία και την Πορτογαλία αλλά και άλλες
χώρες στα πρόθυρα.

Η πανδημία συναντά ένα εξίσου επιθετικό γεωπολιτικό… ιό: Μήπως ο τελικός στόχος είναι να γεμίσει η Ευρώπη αποικίες χρέους;

Βοράς vs Nότου

Η πανδημία αναδεικνύει τη χρησιμότητα των ειδικών, των επιστημόνων αλλά και την ανεπάρκεια πολιτικών,
προσώπων και δράσεων.
Μπορεί στις μέρες να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας- και ορθώς- οι επιστήμονες, ωστόσο, πριν
επανέλθουμε στην «κανονικότητα»- όποιο χαρακτήρα και αυτή θα έχει- οι γεωπολιτικοί σχεδιασμοί που υποτίθεται
αναστάληκαν λόγω κορωνοϊού, προωθούνται. Σιγά και σταθερά, ενδεχομένως μερικώς διαφοροποιημένοι με την
κρίση που βιώνουμε.

An Economic Hit Man Speaks Out: John Perkins on How Greece Has Fallen Victim to “Economic Hit Men“

John Perkins, author of «Confessions of an Economic Hit Man», discusses how Greece and other eurozone countries have become the new victims of “economic hit men.”

John Perkins is no stranger to making confessions. His well-known book, «Confessions of an Economic Hit Man», revealed how international organizations such as the International Monetary Fund (IMF) and the World Bank, while publicly professing to “save” suffering countries and economies, instead pull a bait-and-switch on their governments: promising startling growth, gleaming new infrastructure projects and a future of economic prosperity – all of which would occur if those countries borrow huge loans from those organizations. Far from achieving runaway economic growth and success, however, these countries instead fall victim to a crippling and unsustainable debt burden.

Η τευτονική απειλή

Εάν δεν ερευνηθούν τα προβλήματα της ΕΕ, της Ευρωζώνης, της Γερμανίας και των υπολοίπων κρατών, καθώς επίσης εάν δεν αναζητηθούν από όλα τα κράτη μαζί βιώσιμες λύσεις, αργά ή γρήγορα τα μαύρα σύννεφα του φασισμού θα καλύψουν ξανά τον ουρανό της Ευρώπης – ως συνήθως με ευθύνη κυρίως της γερμανικής ελίτ, η οποία αρνείται πεισματικά να μάθει από το παρελθόν της που δυστυχώς μοιάζει περισσότερο με ποινικό μητρώο, παρά με ιστορία.

Τον 20ο αιώνα η Γερμανία διέλυσε δύο φορές τον εαυτό της και την ευρωπαϊκή τάξη, με εγκληματικούς και γενοκτόνους πολέμους, στην προσπάθεια της να υποδουλώσει την ήπειρο.

Θα ήταν τραγική ειρωνεία εάν τώρα, στην αρχή του 21ου αιώνα, η επανενωμένη Γερμανία, αυτή τη φορά ειρηνικά, καθώς επίσης με τις καλύτερες των προθέσεων, ανατρέψει για τρίτη φορά την ευρωπαϊκή τάξη» (J. Fischer, πρώην υπουργός εξωτερικών και αντικαγκελάριος της Γερμανίας, σε άρθρο του το 2012 στην SZ).

Ο γερμανικός μεγαλοϊδεατισμός και η ομηρία της ΕΕ

Ευρωεκλογές που έχουμε, αξίζει να θυμηθούμε το πόσο αβάσιμος είναι ο γερμανικός μεγαλοϊδεατισμός (εκδοχή του είναι η στρατηγική Σόιμπλε). Αυτό αποδεικνύεται από τους μη ρεαλιστικούς στόχους του Βερολίνου και στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους. Ακόμα και εάν η Γερμανία νικούσε στο πολεμικό πεδίο, θα είχε απόλυτη αδυναμία, έχοντας πληθυσμό 60-70 εκατομμύρια, να μπορέσει να επιβληθεί πολιτικά και οικονομικά σε ευρωπαϊκούς πληθυσμούς αναπτυγμένων εθνικών κρατών μεγέθους 450-500 εκατομμυρίων.

Η παροιμιώδης γερμανική διαστροφή

Το πρόβλημα δεν είναι η ΕΕ και το ευρώ, αλλά η Γερμανία, η οποία δεν πρόκειται ποτέ να βάλει μυαλό – ούτε φυσικά να διδαχθεί από την ιστορία της που μοιάζει με ποινικό μητρώο. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να βρεθεί μία λύση στο πρόβλημα, σε συνεργασία με τις άλλες χώρες – επειδή είναι όλες εγκλωβισμένες, όπως φαίνεται καθαρά από το BREXIT, πολύ περισσότερο αυτές που έχουν ως νόμισμα το ευρώ.

Ανάλυση

Ενώ η Ευρώπη φαίνεται να οδηγείται ξανά σε ύφεση και αποπληθωρισμό, με την αύξηση των τιμών καταναλωτή να επιβραδύνεται σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των Η.Π.Α., της Κίνας και της Μ. Βρετανίας, η Γερμανία σχεδιάζει να καταλάβει έναν ακόμη «βασιλικό πύργο» στις Ευρωεκλογές – αυτόν της προεδρίας της Κομισιόν, με επόμενο στόχο την κατάληψη της ΕΚΤ.

Οφείλουμε να σημειώσουμε εδώ για όσους δεν γνωρίζουν πως ο πληθωρισμός δεν αφορά τις γενικές αυξήσεις των τιμών, αλλά την αύξηση της προσφοράς χρήματος. Με απλά λόγια, όταν η προσφορά χρήματος αυξάνεται περισσότερο από την προσφορά αγαθών, τότε έχουμε πληθωρισμό – ενώ όταν συμβαίνει το αντίθετο, η οικονομία οδηγείται σε αποπληθωρισμό.

Ο ορισμός της ηλιθιότητας

Βασίλης Βιλιάρδος

Οι δημοσκοπήσεις τεκμηριώνουν πως παρά τα εγκλήματα που έχουν προηγηθεί με τελική κατάληξη το ξεπούλημα της Ελλάδας, από όλα τα κόμματα που συγκυβέρνησαν μετά το 2009, οι Έλληνες συνεχίζουν να τα στηρίζουν – ότι δηλαδή δεν έβαλαν ακόμη μυαλό μετά από δέκα χρόνια βαθιάς κρίσης, όπου καταδικάστηκαν σε στρατιωτικό προτεκτοράτο των Η.Π.Α. και σε μία εξαθλιωμένη οικονομική αποικία της Γερμανίας.

«Όποιος ελέγχει το παρελθόν αλλάζοντας κατά το δοκούν την ιστορία, όπως στην περίπτωση της Μακεδονίας, ελέγχει το παρόν – ενώ όποιος ελέγχει το παρόν, ελέγχει το μέλλον. Βασικό εργαλείο ελέγχου των μαζών είναι ο διανοητικός εποικισμός, μέσω της άσκησης πολιτικής και οικονομικής βίας – όπου οι άνθρωποι πείθονται πως δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, εκτός από τη λύση των θυτών τους, παρά το ότι είναι συνώνυμη με τη θανατική τους καταδίκη» (Orwell με παρεμβάσεις).

Ανάλυση

Η αποτυχία της Ανγκελα Μέρκελ ως Ηγέτιδος της Ευρώπης

Γράφει ο Γεώργιος Εμ. Δημητράκης***

Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι με τις επικείμενες Ευρωεκλογές εντείνονται οι όρκοι πίστης εις την ευρωπαϊκή ιδέα, ενώ παράλληλα διατυπώνονται πολλές ενδείξεις διάβρωσης του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Παρά τις αντιθέσεις και τις συγκρούσεις των Ευρωπαίων Πολιτικών Ηγετών χαρακτηριστικό είναι, βάσει πολλών ευρωβαρομέτρων, ότι οι περισσότεροι των ευρωπαίων πολιτών αισθάνονται ότι έχουν αφεθεί εις το περιθώριο και την μοίρα τους. Ότι το κλίμα δεν είναι ιδανικό, αλλά πολύ αρνητικό, αυτό ίσως να αμφισβητηθεί από τους κοντόφθαλμους, όχι όμως από όλους εκείνους οι οποίοι αγωνιούν και ενδιαφέρονται για την πορεία και το μέλλον της Ευρώπης. Εκ του λόγου αυτού οφείλουμε να ασχοληθούμε όχι μόνον με όλα τα συμπτώματα και τις αιτίες, αλλά πρωτίστως για την έλλειψη ηγετών με πυξίδα, οράματα, ιδέες και στόχους. Πολύς ο λόγος, ότι με την ίδρυση της Ευρωζώνης μεταξύ των Ευρωπαίων Ηγετών κυριαρχεί η προσωπικότητα της Καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ ως η απόλυτη και δυναμική κυρίαρχος για την χάραξη της πορείας της Ευρώπης. Επειδή είναι γνωστά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πλείστοι των ευρωπαίων πολιτών και εκ του λόγου αυτού η όλη αρνητική εικόνα της Ε.Ε., καλόν θα είναι να ασχοληθούμε και με τον μοναρχικό χαρακτήρα της Ηγέτιδας της Ευρώπης, εις την οποία υπακούουν όλοι οι Ευρωπαϊκοί Θεσμοί, αλλά και εις την οποία προσφεύγουν όλοι οι ευρωπαίοι πολιτικοί, οι οποίοι άνευ αντιρρήσεων υπακούουν εις τις εντολές της.